Charlotte Visch 2017
Jaloezie: de pijn (wraak) van het hart
Jaloezie wordt omschreven in de encyclopedie als ‘slechte karaktertrek’, ‘vervelend gevoel als iemand anders iets leuks of moois heeft’, ‘het gevoel tekort te komen’ en ‘wensen hetzelfde te hebben of de ander het te misgunnen’.
Wat volwassenen ‘jaloezie’ noemen is slechts wat er aan de buitenkant wordt waargenomen De vraag is natuurlijk: wat gebeurt er van binnen? Jaloezie is slechts de uitingsvorm, een verzamelnaam, een symptoom, zoals niesen een symptoom kan zijn van verkoudheid of heel iets anders. Jaloezie is de vergaarbak waarin volwassenen van alles stoppen. Een kind, dat woest is , omdat het broertje wel mag opblijven en hij niet: we constateren jaloezie. Terwijl het kind wellicht geen slaap heeft en zich niet gezien voelt. Het kind dat boos is ‘omdat jullie haar altijd voortrekken’: we constateren ‘jaloers’. Wellicht wordt de specifieke aandacht die dit meisje nodig heeft niet gegeven en komt het kind op voor haar eigen behoeften. Laten we kinderen niet tekort doen door te snel hen te ‘beschuldigen’ van jaloezie. Het gevaar is immers dat volwassenen tevreden zijn met deze ‘diagnose’ en vervolgens de opdracht geven ‘Niet doen! Stop daarmee! Wees toch niet zo jaloers! Doe niet zo kinderachtig/egoïstisch’. Alsof het kind daarmee geholpen is. De pijn van kinderen is echt. Waarom helpen we hen dan niet? Voor het gemak gebruik ik in dit artikel de term ‘jaloezie’, hoewel de gevoelens in de binnenwereld (de oorzaak van jaloezie) natuurlijk veel belangrijker zijn.
Je kunt meer lezen over ‘jaloezie’, download het gehele artikel.