Charlotte Visch, 2009
We zetten allemaal Pinokkio in als we bang zijn.
Nee hoor! Ik was het niet!
We kennen ze allemaal wel: de kinderen, die overduidelijk het verkeerde zeiden of deden.
En wanneer je ze dan aanspreekt op wat je hebt gezien, ontkennen ze glashard. Als je het
niet zelf gezien had, zou je ze nog geloven ook! Met een stalen gezicht ontkennen ze hun
aandeel in een ruzie of verklaren jou voor gek dat je ze van zoiets durft te beschuldigen.
Met grote onschuldige vochtige ogen kijken ze je aan. Wanneer er geen ontkomen aan is en
je doordringt in het kind met je woorden, doordat niet valt te ontkennen dat je het gewoon
gezien hebt, valt het doek. Het kind schreeuwt, huilt en loopt weg. Diep gekwetst loopt het
boos weg.
Je kunt meer lezen over ‘Ontkennen of …niet verdragen kunnen van schuldgevoel’, download het gehele artikel.