Niemand gaat ‘zomaar’ scheiden. Beide partijen hopen dat het na de scheiding anders wordt, beter wordt, meer ontspannen en hopelijk ook gezelliger. Sommige ouders scheiden van elkaar omdat ze niet meer in één huis kunnen wonen, uit elkaar gegroeid zijn of verliefd geworden zijn op een ander. Andere koppels scheiden, omdat de kinderen teveel lijden onder de heftige ruzies. En weer anderen scheiden van hun partner ter bescherming van hun kinderen, want in sommige gezinnen lopen kinderen psychisch en lichamelijk letsel op door de manier waarop de gezinsleden met elkaar omgaan. Voordat de echtscheiding een feit is, is er door alle partijen al veel pijn geleden. Ruzies, (onderhuidse) spanning en moeilijke stiltes. Veel voelbaar en soms hoorbaar. En dan besluiten ouders uiteindelijk om een einde te maken aan hun relatie en daarmee ook aan de bestaande, bekende woonvorm.
Lees hier verder over de (onbewuste) ‘oplossingen’ die kinderen inzetten bij een scheiding.